Verbeter eenvoudig zelf je WiFi thuisnetwerk

Zo verbeter je je draadloze thuisnetwerk

Helaas is wifi niet berekend op veel gebruikers en zorgen de netwerken van je buren in jouw huis voor een slechtere ontvangst en snelheid. Gaat wifi ten onder aan zijn eigen succes? 

Of kunnen we nog iets anders doen om het draadloze netwerk in huis te verbeteren?

Wifi is niet meer weg te denken uit ons dagelijks leven en we gebruiken we onze draadloze netwerken steeds intensiever. Niet alleen de laptop is verbonden, ook smartphones, tablets, spelcomputers en smart-tv's vertrouwen vaak op een internetverbinding via het draadloze netwerk.
Er komen daarnaast steeds weer nieuwe apparaten bij die niet zonder wifi kunnen, zoals slimme thermostaten, de Chromecast en fototoestellen.
En in een gemiddeld huishouden zijn ook nog eens meerdere smartphones, laptops en tablets waarvan de gebruikers allemaal tegelijkertijd op internet willen.
Dat is niet alleen bij jou thuis, ook bij al je buren gebruiken meerdere mensen tegelijkertijd hun draadloze netwerk.
Je moet er dus ook niet raar van opkijken als je moeiteloos twintig netwerken kunt oppikken in je huis.

Helaas blijkt steeds vaker dat wifi helemaal niet berekend is op zoveel netwerken en gebruikers. Tegelijkertijd verwachten we wel steeds meer van ons draadloze netwerk. Internetabonnementen worden steeds sneller.
Volgens internetprovider Ziggo wordt bijvoorbeeld het abonnement met een snelheid van 120 Mbit/s het meest gekozen. Gebruikers van zo'n snel internetabonnement verwachten vervolgens wel dat ze juist draadloos gebruik kunnen maken van die hoge snelheid.
Het Agentschap Telecom, de uitvoerder en toezichthouder op het gebied van telecommunicatie, heeft onlangs een onderzoek laten doen naar het wifi-gebruik in woonwijken, winkels en kantoortuinen.
In vijfentwintig procent van de testlocaties in woonwijken zijn er zoveel netwerken dat de snelheid erg sterk verminderd wordt. In flats en appartementen is dat zelfs in 57 procent van de testlocaties het geval.

De router, al dan niet van de internetprovider, is vaak weggestopt in de meterkast.

Weggestopt in een kastje

De internetverbinding komt in veel gevallen binnen in de meterkast, die doorgaans in de hal van je huis gesitueerd is. Internetproviders verwachten dat je de modem/router zo dicht mogelijk bij het abonnee-overnamepunt installeert. De router hang dus vaak in de meterkast. Een gesloten kast op een plaats die niet bepaald centraal in je huis gesitueerd is, is niet de ideale omgeving voor een draadloze router. In veel huizen kom je hier op de begane grond nog wel mee weg, maar op de eerste verdieping zal de snelheid vaak al merkbaar trager zijn, terwijl je op zolder vaak niet eens ontvangst hebt.

Wat is wifi?

Wifi (of Wi-Fi zoals het officieel door de Wi-Fi Alliance wordt geschreven) is de merknaam voor draadloze netwerken gebaseerd op IEEE 802.11-standaarden. De term Wi-Fi heeft verder geen betekenis, het staat dus niet - zoals vaak wordt aangenomen - voor Wireless Fidility. Namen die in het begin ook overwogen werden voor de draadloze netwerktechnologie waren DragonFly, Torchlight, Elevate en Kinect. De eerste variant van 802.11 werd in 1997 geïntroduceerd. In verbeterde vorm (802.11b) deed de technologie vanaf 1999 succesvol zijn intrede bij consumenten thuis en werd omgedoopt tot Wi-Fi.

Overvolle frequentieband

Het succes van wifi komt voor een groot gedeelte doordat de technologie zonder vergunning gebruikt kan worden. Er kan frequentieruimte worden gebruikt op twee frequentiebanden: 2,4 en 5 GHz. De 2,4GHz-frequentieband is veruit de populairste. De eerste wifi-standaarden maakten alleen gebruik van 2,4 GHz. En nog steeds is er veel apparatuur enkel geschikt is voor 2,4 GHz. Veruit de meeste gebruikers werken dus op de 2,4GHz-band. De toegestane frequentieband loopt echter maar van 2400 tot 2483,5 MHz en er is dus maar 83,5 MHz bandbreedte beschikbaar.
Binnen die kleine bandbreedte zijn toch 13 verschillende kanalen gedefinieerd waar je als gebruiker uit kunt kiezen. Kanaal 1 begint bij 2412 MHz en die frequentie loopt per kanaal op met steeds 5 MHz totdat kanaal 13 wordt bereikt met een basisfrequentie van 2472 MHz. Dertien kanalen klinkt nog best schappelijk. Helaas heeft een kanaal geen 5 MHz bandbreedte nodig, maar wordt er 20 MHz bandbreedte per kanaal gebruikt. De kanalen overlappen elkaar dan ook voor het grootste gedeelte. Stel je bijvoorbeeld kanaal 6 in, dan worden op de achtergrond ook de frequenties gebruikt die worden aangeduid als 4, 5, 6, 7 en 8. De overlap is zelfs zo groot dat je eigenlijk alleen de kanalen 1, 6 en 11 kunt gebruiken.
In theorie zou je in Europa in plaats daarvan ook de kanalen 1, 5, 9 en 13 kunnen gebruiken. De kanalen 1, 6 en 11 zijn echter in de Verenigde Staten de enige optie én een erfenis van het inmiddels vrijwel niet meer gebruikte 802.11b. Veel apparatuur maakt hierdoor automatisch de keuze voor kanaal 1, 6 of 11 waardoor dat ook bij ons de 'storingsvrije' kanalen zijn.

Een goede buur is beter dan een verre vriend

Op de 2,4GHz-band zijn eigenlijk maar drie kanalen beschikbaar. Je kunt het beste geen andere kanalen dan 1, 6 of 11 kiezen. In een ideale wereld zou je daarom met al je buren afspraken moeten maken zodat iedereen netjes om en om een ander kanaal kiest. Bij huizen met drie verdiepingen gebruik jij bijvoorbeeld kanaal 1 op zolder, kanaal 6 op de eerste verdieping en kanaal 11 op de begane grond. Je buurman kiest dan 6 voor de zolder, 11 voor de eerste verdieping en 1 voor de begane grond. In een straat met rijtjeshuizen is dat wellicht nog wel mogelijk, maar in een appartementencomplex is het al snel onbegonnen werk.