Mya Le Thai (foto: Steve Zylius / UCI)
Toen student Mya Le Thai van UC Irvine een
beetje aan het spelen was tijdens een experiment met batterijcomponenten
van nanodraadjes, bekleedde zij een van de gouden draadjes met een
plexiglas-achtige gel. Thai ontdekte toen dat een batterij met de
gecoate elektroden telkens opnieuw kon worden geladen en ontladen zonder
capaciteit te verliezen.
Zo stuitte de doctoraalstudent onverwacht op een mogelijke methode om batterijen te maken die nooit hoeven te worden vervangen.
Wetenschappers experimenteren al geruime tijd met het gebruik van nanodraden in batterijen, Ze zijn duizend maal dunner dan een mensenhaar, sterk geleidend en hebben een groot oppervlak voor de opslag en het transport van elektronen. maar de draadjes zijn extreem fragiel en zijn niet goed bestand tegen herhaald laden en ontladen. In een lithiumbatterij zetten ze uit en worden ze bros, waardoor ze uiteindelijk breken. De UCI researchers hebben dit probleem opgelost door een gouden nanodraadje te coaten in een mangaandioxide en het geheel ondr te brengen in een elektrolyt die is gemaakt van een plexiglas-achtige gel. Dat levert een betrouwbare en robuuste combinatie op.
Het experiment met laden en ontladen werd gedurende drie maanden enkele honderdduizenden keren herhaald en Thai en andere UCI-onderzoekers publiceerden hun bevindingen in de American Chemical Society's Energy Letters.
"Deze dingen geven gewoonlijk op een dramatische manier de geest na 5000 of 6000 cyclussen, 7000 op zijn hoogst", zegt Reginald Penner, hoofd van de chemieafdeling van UCI. "Dit onderzoek toont aan dat een nanodraad-batterijelektrode een lange levensduur kan hebben en dat we dit soort batterijen ook kunnen realiseren".
Helaas voor nomofoben bevindt de technologie zich nog in een experimenteel stadium - er zijn voorlopig nog geen producten op de markt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Dank voor uw input, na moderatie zal uw input worden opgenomen.
Vriendelijke groet, team Moviestreamer™